ഏഴാം ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ് സ്കൂൾ വിട്ടു, ഓപ്പൺ സ്കൂളിലൂടെ പഠനം പൂർത്തിയാക്കി. ഇപ്പോൾ ഈ തയ്യൽക്കാരന് സാഹിത്യ അക്കാദമി യുവ പുരസ്കാരം ലഭിച്ചു.
പുണെയിലെ ദേവിദാസ് സൗദാഗറിന് അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ഉസവൻ എന്ന നോവലിനാണ് മറാത്തിയിൽ സാഹിത്യ അക്കാദമി പുരസ്‌കാർ 2024 അവാർഡ് ലഭിച്ചത്.
വാച്ച് മാനായും തയ്യൽക്കാരനായും ജോലി ചെയ്തിട്ടുണ്ട് ദേവിദാസ് സൗദാഗർ.
ഉസ്‌വാൻ എന്ന നോവലിൽ തയ്യൽക്കാരുടെ വേദനാജനകമായ അവസ്ഥകളെ കുറിച്ചാണ് അദ്ദേഹം എഴുതിയിരിക്കുന്നത്.
കോവിഡ് കാലത്ത് അദ്ദേഹത്തിന് ജോലിയൊന്നുമില്ലായിരുന്നു. തുടർന്ന് അദ്ദേഹം മുഴുവൻ സമയവും എഴുതാൻ തുടങ്ങി.
2021-ൽ അദ്ദേഹം കവിതാസമാഹാരങ്ങൾ രചിച്ചു. 2022-ലാണ് ഉസവൻ എന്ന നോവൽ എഴുതിയത്.
നോവൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നതിനായി 10 പ്രമുഖ പ്രസാധകരെ അദ്ദേഹം കണ്ടു. എന്നാൽ അവരെല്ലാം വിസമ്മതിച്ചു.
ഒടുവിൽ മുക്ത ഗോഡ്ബോൾ ദേശ്മുഖ് ആൻഡ് കമ്പനി നോവൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കാൻ സമ്മതിച്ചു. അങ്ങനെ 500 കോപ്പികൾ അച്ചടിച്ചു.
മഹാരാഷ്ട്രയിലെ വരൾച്ച ബാധിത പ്രദേശമായ ധാരാശിവ് (പഴയ ഒസ്മാനാബാദ്) ജില്ലയിലെ തുൾജാപൂരിൽ ദാരിദ്ര്യത്തിലാണ് 33-കാരനായ ദേവിദാസ് വളർന്നത്.
സ്വന്തമായി ഭൂമിയില്ലാത്തതിനാൽ കർഷക തൊഴിലാളികളായിരുന്ന മുത്തച്ഛനും അച്ഛനും വാടക വീട്ടിലായിരുന്നു താമസം.
ഏഴാം ക്ലാസിനുശേഷം റഗുലർ സ്കൂൾ വിട്ട് നൈറ്റ് സ്കൂളിൽ നിന്ന് പത്താം ക്ലാസ് പഠിച്ചു.
പകൽ സമയത്ത് തൻ്റെ തയ്യൽ കടയിൽ അച്ഛനെ സഹായിക്കുമായിരുന്നു. 2006ൽ സമീപത്തെ ഐടിഐയിൽ (പോളിടെക്‌നിക്) മോട്ടോർ മെക്കാനിക്കിന് രണ്ടുവർഷം പഠിച്ചെങ്കിലും 2008ലെ സാമ്പത്തിക മാന്ദ്യം കാരണം ജോലിയൊന്നുമായില്ല.
“അപ്പോഴാണ് ഞാൻ തയ്യൽ ജോലിയിൽ പ്രവേശിച്ചത്. ഞാൻ ജൂനിയർ കോളേജിൽ ചേർന്നിരുന്നു, പക്ഷേ മുഴുവൻ സമയവും ജോലി ചെയ്തിരുന്നതിനാൽ പഠനത്തിന് പണമോ സമയമോ ഇല്ലായിരുന്നു,” അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.
സൗദാഗർ ഒരു ഓപ്പൺ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ ചേരുകയും എംഎ (ചരിത്രം) പൂർത്തിയാക്കുകയും ജോലി സാധ്യതകൾ മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനായി ഇംഗ്ലീഷ്-മറാത്തി ടൈപ്പിംഗ് പഠിക്കുകയും ചെയ്തു.
ഏഴാം ക്ലാസ് മുതൽ സൗദാഗറിന് എഴുത്തിനോടുള്ള ഇഷ്ടം തുടങ്ങിയിരുന്നു. “ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ ഒരു റേഡിയോ പോലും ഇല്ലായിരുന്നു, പക്ഷേ അടുത്തുള്ള ഗ്രാമീണ ലൈബ്രറിയിൽ ഞാൻ കോമിക്സ് വായിക്കാൻ പോകുമായിരുന്നു.
18 വയസ്സായപ്പോഴേക്കും അദ്ദേഹം കവിതകളും കഥകളും എഴുതാൻ തുടങ്ങി. 2014-15 കാലഘട്ടത്തിൽ, അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ഒരു കവിത അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ സെൽഫോൺ നമ്പർ സഹിതം ഒരു മറാത്തി പത്രത്തിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.
സൗദാഗർ പറഞ്ഞു: “കൂടുതൽ കവിതകൾ എഴുതാനും ഒരു സമാഹാരം സമാഹരിക്കാനും അവർ എന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. ഞാൻ 8,000 രൂപ സമ്പാദിച്ചു. സോലാപൂരിൽ പോയി 2018 ൽ പുസ്തകം സ്വയം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. 200 കോപ്പികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.
പ്രശസ്ത മറാത്തി എഴുത്തുകാർക്ക് ഞാൻ ചിലത് അയച്ചു. ഭാൽചന്ദ്ര നെമാഡെ മാത്രമാണ് രണ്ട് പേജുള്ള കത്തും പുസ്തകത്തിൻ്റെ വിലയായ 100 രൂപയുടെ ചെക്കും നൽകിയത്. ഞാൻ ആ കത്ത് ലാമിനേറ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.”
വിദ്യാസമ്പന്നരായ യുവാക്കൾക്കിടയിലെ തൊഴിലില്ലായ്മയെ കുറിച്ചുള്ള തൻ്റെ അടുത്ത നോവലിൻ്റെ പണിപ്പുരയിലാണ് അദ്ദേഹം.