ലിഫ്റ്റിന്റെ കതകടയുന്നതുവരെ ഞങ്ങൾ നിർന്നിമേഷരായി നിലകൊണ്ടു. ലിഫ്റ്റു താഴ്ന്നുപോയെന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ ഞങ്ങൾ പരസ്പരം നോക്കി.
ഏതാണ്ടു മൂന്നു നിമിഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ് ഞങ്ങൾക്കു രണ്ടു പേർക്കുമിടയിലുണ്ടായിരുന്ന സ്‌നേഹദീപം പെട്ടെന്നു പൊലിഞ്ഞതുപോലെയുള്ള പ്രതീതി തോന്നിച്ചു.
‘ഞാൻ പോയേ പറ്റൂ,’ സമനില തെറ്റിയവനെപ്പോലെ ഞാൻ അവളോടു പറഞ്ഞു.
‘ഈ നഗരത്തിന്റെ പ്രധാന നാഡിയിൽ ഒരു വിരൽ വച്ചാണു ആ മനുഷ്യൻ നടക്കുന്നത്. ഇനി മേലിൽ നാം വളരെ കരുതലോടിരിക്കേണ്ടതുണ്ട്.”
‘ആ ഒരു നിമിഷം ഞാനോർക്കുകയായിരുന്നു…. ‘
അവൾ മറ്റൊരു വശം തിരിഞ്ഞു..
‘ എപ്പോഴും എന്റെ സ്ഥിതി ഇങ്ങനെയാണ് …. എപ്പോഴും,’
അവളുടെ കണ്ഠമിടറി.
‘ഫാരെലോ മാൻസനോ അല്ലെങ്കിൽ മേയറോ വിവാഹിതയായ ഒരു സ്ത്രീയോടൊപ്പം എന്നെ ഒരു മുറിയിൽ തനിച്ചു കണ്ടെന്നറിഞ്ഞാൽ ഞാനപകടത്തിലാവും ഗ്‌ളെൻദാ.
‘അതെന്റെ തൊഴിലിനെത്തന്നെ ബാധിക്കും. എനിക്കു ഒരു പാർട്ട്ണറുമുണ്ട്.’
‘ഏതൊരു കാര്യവും എനിക്കദ്ദേഹത്തോടും കൂടി കൂടിയാലോചിക്കേണ്ടതുണ്ട്. അതുകൊണ്ടു എനിക്കു വളരെ കരുതലോടിരിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.!’
അവളെന്റെ നേരെ നോക്കി. ‘ഒരു മുറിയിൽ തനിച്ചു കണ്ടതിനോ ?’
‘അതേ, അക്കാര്യം അവർ തെറ്റായ രീതിയിൽ മാത്രമെ കണക്കിലെടുക്കൂ.’
അവൾ ക്ഷണികമായൊരു ചിരി ചിരിച്ചു.
കാലൻ്റെ കൊലവിളി
ജയിംസ് ഹാഡ് ലി ചേസ്സിൻ്റെ നോവൽ
വിവർത്തനം – കെ കെ ഭാസ്കരൻ പയ്യന്നൂർ
ബുക്ക് വാങ്ങാൻ സന്ദർശിക്കുക www.donbooksindia.com
വിളിക്കൂ 9447573052